"Cristo, siendo la Luz, expulsó de la mujer toda oscuridad junto con los espíritus malignos"

Sermón del Presbítero Aleksandar Maric en el domingo 27 después de Pentecostés (Evangelio de San Lucas 13, 10-17)

Escuchamos hoy en el Santo Evangelio palabras dignas de toda atención y admiración, palabras que señalan a la Única Verdadera, Encarnada Palabra de Dios, Jesucristo, el Sanador y Salvador nuestro.Sabiendo que se acerca la celebración de Su nacimiento, preguntémonos: ¿por qué el Señor nació? Siendo la Luz, ¿por qué vino a esta oscuridad? Vino, hermanos y hermanas, para iluminarla y destruir las obras del diablo. Para mostrarnos que la oscuridad no es más que la ausencia de la Luz.Hasta la llegada de Cristo, todo el mundo y la creación, con los seres humanos como su corona, yacían en la oscuridad. Después de que Adán y Eva fueran expulsados del Edén, debido a su desobediencia a Dios, los años de la vida humana comenzaron a disminuir, mientras que el pecado, la iniquidad, la oscuridad y la muerte se expandían a una velocidad relámpago y crecían hasta el punto en que la gente ya no podía reconocer ni el Camino, ni la Verdad, ni la Vida. Oscuridad alrededor de las personas y dentro de ellas. Oscuridad, el reino del príncipe de las tinieblas y su ejército, traidores de su Creador. Demonios alrededor de las personas y dentro de ellas. Un caso así es el de la mujer en el Evangelio de hoy.Dieciocho años sufrió una enfermedad grave. Sin embargo, lo crucial de notar es que en ella habitaba un espíritu inmundo que era precisamente la causa de su enfermedad. Se podría decir que esa mujer es una representación de toda la humanidad, atormentada por la vida en la oscuridad y por espíritus impuros, que doblegan a las personas cada vez más hacia la tierra, alejándolas del cielo. Aferrarse a la tierra y lo terrenal, cortando el lazo con el cielo y lo celestial. El sufrimiento y la dominación demoníaca son tan intensos que el ser humano vencido por ellos ya no puede enderezarse, porque se ha vendido a la esclavitud mediante sus elecciones, siguiendo sus engaños y falsas promesas, como alguna vez Satanás le prometió a Cristo mientras lo tentaba en el desierto.Sin embargo, cuando esta mujer torcida escuchó el llamado de Cristo y respondió a él, fue digna de la gran gracia de Dios. Porque Cristo, siendo la Luz, expulsó de ella toda oscuridad junto con sus habitantes, los espíritus malignos, después de lo cual esta mujer se enderezó y, por la naturaleza de su posición que ahora era vertical, estaba dirigida hacia el cielo.Así es como actúa la Palabra de Dios, así es como actúa el Evangelio de Cristo en cada persona que busca sinceramente la curación y la salvación. Quien busca, encontrará; quien llama, se le abrirá. Pero, ¿qué pasa con nosotros que ya hemos encontrado y a quienes ya se nos ha abierto?El Señor nos dejó, como su cuerpo, la Iglesia aquí en la tierra. Al vivir a través de sus Santos Misterios, especialmente la Sagrada Eucaristía, aseguramos una vida en la luz, porque al vivir con Cristo y en Cristo, vivimos en la Luz.También hoy escuchamos en la epístola del Santo Apóstol Pablo lo que debemos hacer para resistir a todos los ataques demoníacos, porque ser cristiano no significa ser pasivo, sino que requiere nuestro esfuerzo y lucha. Ascetismo, sacrificio. Estamos en tiempo de ayuno, una oportunidad para dar nuestro diezmo a Dios y limpiar las habitaciones de nuestros corazones, para que la gracia de Dios pueda habitar y permanecer en nosotros.Cuidémonos, hermanos y hermanas, porque si a aquellos que no son miembros del Cuerpo de Cristo los atacan diversas ideas malignas y fuerzas impuras, cuánto más seremos atacados nosotros, que somos miembros de Su Cuerpo. Sin embargo, existe una diferencia entre aquellos que son atacados en la Iglesia y aquellos fuera de ella: nosotros contamos con una artillería pesada, mientras que ellos, al no tener acceso a eso, se convierten en presa fácil al habitar en la oscuridad.

Presbitero Alrksandar Maric

________________________________________

Čuli smo danas u Svetom Evanđelju reči dostojne svake pažnje i svakog divljenja, reči koje sve zajedno ukazuju na Jedinu Istinsku, Ovaploćenu, Reč Božiju, Isusa Hrista, Iscelitelja i Spasitelja našeg.

Znajući da nam predstoji praznik Njegovog rođenja, zapitajmo se zašto se Gospod rodio? Budući Svetlost, zašto je došao u ovu tamu? Došao je, braćo i sestre, da zasvetli u njoj, i da razori dela đavolja. Da nam pokaže da je tama ništa drugo do odsustvo Svetlosti.

Do Hristovog dolaska, sav svet je ležao u tami, sva tvorevina, a kao njena kruna i sami ljudi. Nakon što su izbačeni iz raja Adam i Eva, a čemu je prethodila neposlušnost Bogu, godine ljudskog života su se počele smanjivati, a nasuprot tome, greh, bezakonje, tama i smrt širili su se munjevitom brzinom i narasli dotle da ljudi više nisu mogli prepoznati ni Put ni Istinu ni Život. Tama oko ljudi i u ljudima. Tama, carstvo kneza tame i njegove vojske, izdajica svoga Tvorca. Demoni oko ljudi i u ljudima. Jedan takav slučaj je i žena iz današnjeg Evanđelja.

Osamnaest godina je bolovala od teške bolesti. No, ono što je bitno uočiti jeste da je u njoj boravio nečisti duh koji je upravo uzrok njene bolesti. Može se reći da je ta žena slika čitavog ljudskog roda, izmučenog životom u tami i nečistim duhovima, koji ljude sve više povijaju ka zemlji, ne bi li se kako više udaljili od neba. Priljubiti se zemlji i zemaljskom, odseći se od neba i nebeskog. Toliko je silno to mučenje i demonska dominacija, da se čovek koji je pobeđen od njih, ne može više ispraviti, jer se prodao u ropstvo svojim izborom, a sledujući njihovim obmanama i lažnim obećanjima, kao što je nekad Satana obećavao Hristu dok ga je kušao u pustinji.

Međutim, kako je ova iskrivljena žena čula Hristov poziv i odgovorila na njega, bila je udostojena velike milosti Božije. Jer je Hristos, budući Svetlost, izgnao iz nje svaku tamu zajedno sa njenim stanovnicima, duhovima zlobe, nakon čega se ta žena uspravila, i po prirodi svog položaja koji je vertikalan, sada bila upravljena ka nebu.

Tako deluje Reč Božija, tako deluje Evanđelje Hristovo na svakog čoveka koji iskreno traži isceljenje i spasenje.

Ko traži, naći će, ko kuca, otvoriće mu se. Ali, šta je sa nama koji smo već našli i kojima je već otvoreno?

Gospod nam je, kao svoje telo, ostavio Crkvu ovde na zemlji. Živeći njenim Svetim Tajnama, naročito Svetom Evharistijom, osiguravamo život u svetlosti, jer živeći Hristom i u Hristu, živimo u Svetlosti.

Takođe smo danas čuli u poslanici Svetog Apostola Pavla šta nam treba i valja činiti kako bi odoleli svim napadima demonskim, jer biti hrišćanin ne znači biti pasivan, već zahteva naš napor i borbu. Askezu, podvig. U toku je post, eto prilike da Bogu damo naš desetak, i očistimo sobe naših srca, kako bi se blagodat Božija naselila i boravila u nama.

Čuvajmo se braćo i sestre, jer ako one koji nisu članovi Tela Hristovog napadaju razne maligne misli i nečiste sile, koliko će više nas, koji smo članovi Tеla Njegovog. Međutim, postoji jedna razlika između napadanih u Crkvi i onih van Crkve - mi raspolažemo teškom artiljerijom, a oni, budući da nemaju pristup tome, postaju lak plen, budući da obitavaju u tami.

Jerej Aleksandar Marić